Je paard "praat" op zijn of haar manier met je. Orenspel herkennen we vaak wel maar spieraanspanningen vallen de meeste ruiters maar ook instructeurs zelden op. En toch geeft je paard voldoende signalen die, als je ze zou oppikken, veel ellende en ergernis kunnen voorkomen.
Je paard is eigenlijk gewoon een levende grasmaaier. Hoofd naar beneden en eten. Ondertussen alert blijven want als prooidier moet je waken voor je vijanden en dus ook snel weg kunnen. Die snelheid en kracht heeft de mens lang geleden aangewend om zichzelf sneller te verplaatsen en het paard werk te laten overnemen.
De mens heeft ooit besloten op deze grasmaaier te gaan zitten. Bij een gemotoriseerde grasmaaier let je op zijn capaciteit. Hoe snel kan ik hoeveel meter maaien. Voor de bestuurder is een fijne zit belangrijk. Hoe beter de zit hoe langer er met plezier op te rijden is.
Bij een paard is dat niet anders. Je moet er lekker op kunnen zitten dus zoek je een comfortabel zadel. Een zadel met voldoende steun en zachte en diepe zit veelal voor dressuurruiters. Nu kan de bovenkant prima bij jou passen maar hoe is het met de onderkant, past deze ook op het paard?
Je paard bestaat grofweg uit een skelet, organen en spierweefsel. Het skelet is bepalend voor de breedte van je zadelboom. De spieropbouw is bepalend voor de vorm van de kussens en de wijze van vullen. Smalle zadels passen bij smalle schouders en op een brede schouder leggen we hetzelfde zadel toch? Of toch niet? Natuurlijk niet hoor ik je zeggen, toch? De praktijk leert ons dat dat wel degelijk veel gebeurt. Soms uit een andere visie op het zadelpassen, soms door onwetendheid en soms vergeet men naar de pasvorm te kijken.
Signalen die je paard geeft bij onvrede zijn legio. Als je paard zijn oren in de nek legt is het voor de meeste wel duidelijk. Maar ook onrustig staan, slaan met de staart, draaien, niet stil willen staan met opzadelen, aanspannen van de singel, opstijgen, bokken, wegloperig, op de hindernis aantrekken en wegstormen na de sprong (vluchtgedrag) zijn zomaar een paar voorbeelden. Ik kan er veel meer noemen en zal dat de komende tijd zeker gaan doen.
De vraag is natuurlijk waarom je paard dat doet. Is het een vervelende daas of ander beest? Is het de ruiter zelf? Treed het gedrag op bij rijden en niet bij longeren of aanspannen? Heeft je paard ander dan gewoon gedrag tijdens het rijden?
Volg onze blogs. Middels diverse artikelen gaan we je een indruk geven van onze werkzaamheden. Onze kijk op het zadelpassen en nog veel meer.